یاس ولایت

سوگند به لهجه ی صریحت آقا               آواره ی غربتم شبیهت آقا

آن دفعه که از طوافتان بر گشتم            جا ماند دلم کنج ضریحت آقا

--------

سلطان حرم تویی و من درویشم             دارم به بزرگی تو می اندیشم

من نوبت مکه ام به این زودی نیست         آقا تو خودت بگو بیا در پیشم

                                                              --------                                                                                               

                         خورشیدی و چهره ای منور داری              از ماه میان آسمان سر داری                                                     

                       در بین همه غریب و دور افتادم              آقا نکند که دست ازم بر داری                                                     

                                                                --------                                                                                                

نگاه من به ماه افتاد از این جا                به فکر بارگاه افتاد از این جا                                                      

                                                       دلم را کند و با خود تا حرم برد             اتوبوسی که راه افتاد از این جا